Mac & Cheese voor als je absurd veel honger hebt

Macaroni voor de mens met honger en weinig geduld
Macaroni voor de mens met veel honger en weinig geduld
Heb je wel eens zo veel honger dat je alleen nog maar kan gillen dat je een paard op wil vreten? Ken je dat gevoel dat je hebt als je over straat loopt en elke passant in zo’n gegrild kipkluifje op pootjes is veranderd? Dat je maag aanvoelt alsof er een deeltjesversnellerexperiment uit de hand is gelopen en er nu een groeiend zwart gat in je binnenste alle materie opslorpt?

Nou, geen zorgen. Ik heb daar een middeltje tegen: mac & cheese. Het is snel, simpel, vet, lomp en gierend lekker. Gezond misschien niet, maar je kunt er altijd een worteltje bij knagen als je daar je moeder blij mee maakt. En iets zegt me dat je voor de ‘healthy lifestyle’ niet perse naar mij toe komt.

Maakt niet uit.

Hier is in elk geval een recept om je lijfbewuste sportschoolvrienden op veilige afstand te houden. Ik zal het kort houden, want je hebt belangrijke dingen te doen. Zoals je gezicht begraven in de mac & cheese en inhaleren. Komt ie.

Dit is voor 4 personen, of 2 TURRBO hongerige zielen, of 1 suïcidale vreter.

Men neme mee uit de supermarkt:

1 pak macaroni. Niet de goedkoopste, dat wordt plakkeroni en daarvan gaan mensen huilen.
2 zakjes geraspte kaas.
1 kuipje creme fraiche.
Hou je van blauwe kaas? dan gorgonzola.
Tijm of oregano (gedroogd)
Roomboter
Nacho cheese tortilla chips
Paneermeel
Bouillon
Zout en peper
Honger

Thuis aangekomen scheur je als eerste de zak tortillachips open en schuif je de helft ervan linea recta je muil in. Sowieso een tip voor iedereen, dat. Minder pretentie, meer geschuif.

Kook een plens water in een grote pan waar MAKKELIJK alle pasta in past. Als het proppen wordt heb je niet genoeg pan voor je pasta. Ik wil dat je minimaal drie centimeter water boven de pasta hebt staan als je de macaroni erin gooit. Afgesproken? Mooi.

Vul de pan dus bijna helemaal met water, en doe er twee bouillonblokjes in. Als het kookt, kieper je er zonder te aarzelen de hele zak in. Toe maar. Komt goed. Roer het even los met een houten pollepel, en houd het aan de kook tot het net al dente gekookt is. Check daarvoor de verpakking voor de kooktijd al dente (meestal rond 11 minuten) en trek daar een half minuutje af. En zet je wekker. Niet vergeten. Plakkeroni is nooit iemand blij van geworden.

Als je pasta gaar is, pak je een vergiet en een maatbeker of zo. Zet de maatbeker in je gootsteen, zet het vergiet erop en giet de pasta af zodat het pastawater voor een deel in de maatbeker terecht komt. Dat spul is belangrijk.

Zet nu je oven op voorverwarmen. Pak een grote ovenschaal en dump daar alle macaroni in. Invetten is in mijn ervaring niet nodig. Knip beide zakjes kaas open, en zorg ervoor dat tenminste één van de zakjes nog makkelijk dicht te knijpen is. Knip er gewoon een hoekje vanaf. Hoe je het andere zakje opent zal me een worst zijn, zolang de kaas maar in de schaal gaat. Anderhalf zakje kaas –> macaroni, GO.

Nu komt een trucje, let op. Maak met een mes of een schaar een gaatje onderin je kuipje creme fraiche voordat je hem open scheurt. Daardoor kan er lucht bij aan de onderkant, en als je m nu op de kop houdt boven je schaal met delicious pastarotzooi, komt ie er zo uitgefloept als een pasgeboren kalfje. Graag gedaan.

Maal nu wat zout en peper boven je schaal, strooi er een klein handje oregano of tijm overheen en roer met je pollepel alles door elkaar. Dat gaat stroef, want je kaas begint te smelten. Daarvoor is er het geheime wapen dat als het goed is nog in je gootsteen staat te dampen: het pastawater (als je het hebt weggegooid: bummer. Gewoon water is niet echt een alternatief). Giet er een scheutje bij en roer dat mee door het mengsel, zodat het wat soepeler gaat. Wees niet bang om er vrij veel in te kiepen, het moet net iets natter zijn dan je denkt dat goed is. Blijf gewoon water toevoegen totdat je het echt makkelijk kunt doorroeren en het geheel een beetje klinkt als nasty seks of zo. Ik kom helaas alleen maar op vrij ongeschikte metaforen, waarvoor mijn excuses. Haha. Niet echt.

Als laatste pak je het niet-mishandelde zakje kaas waar nog de helft in zit, en daar doe je een flinke snuf paneermeel in, ongeveer net zoveel in volume als er nog kaas inzit. Doe er ongeveer twee eetlepels oregano/tijm in, knijp het zakje dicht en schud tot het goed door elkaar gemengd is. Verdeel dit over de pasta. Pak nu de helft van je zak chips, als je die nog hebt, en knijp alle chips erin fijn tot een grof gruis. Strooi dat ook over de pasta. Leg er twee klontjes boter op, en zet het in de oven.

Het hoeft niet lang in de oven, want je pasta is al gekookt en door de warmte van de macaroni en het kookwater is je kaas al begonnen met smelten. Hou het een beetje in de gaten, en haal het eruit als de boter bovenop weg is en de bovenlaag mooi bruin is geworden. Afhankelijk van je oven duurt dat een minuut of 10 tot 15.

Zet de hele mik op tafel, begraaf je gezicht erin en inhaleer.

Mac & cheese 2
Joe!

3 gedachtes over “Mac & Cheese voor als je absurd veel honger hebt

Geef een reactie op Jasmina Reactie annuleren